Νέο τραγούδι από τον δικό μας Διογένη ''Λύρα μ' γλυκόλαλον'' (Βίντεο)

Αγαπητοί μου φίλοι, βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να σας παρουσιάσω ένα ακόμη μουσικό ''παιδί'' μου, το οποίο έχει τίτλο ''Λύρα μ' γλυκόλαλον'' .
Πρόκειται για ένα τραγούδι ''ωδή'' στην ποντιακή λύρα, η οποία παραμένει πιστή μου σύντροφος σχεδόν μια ολόκληρη ζωή (24 χρόνια τώρα...μεγάλωσα ναι, το ξέρω).

Έχω τη χαρά να το ερμηνεύω με τον συνάδελφο και φίλο Anastasios Sarafidis τον οποίο και ευχαριστώ από καρδιάς για τη συμμετοχή του, όπως επίσης και τους συναδέλφους - φίλους μουσικούς Ν.Αμπάρης , Ν.Ματζηρίδης , Γ.Νικολαϊδης και Χ.Κόγιος που κατέθεσαν και αυτοί ένα κομμάτι του ταλέντου τους, ώστε να πάρει σάρκα και οστά η έμπνευσή μου. 

Τέλος, ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους εσάς που με στηρίζεται και μου δείχνετε την αγάπη σας όλα αυτά τα χρόνια.

Με εκτίμηση ... Διογένης

1-Λύρα μ’ γλυκόλαλον παιδίν, πως εγροικάς και τσί’εις με ’ς σα τέρτα μ’ είσαι ο δατρός και φως τα νύχτας δί’εις με. 2-Τ’ έναν το χέρ’ σύρ’ το τοξάρ’, τ’ άλλον απάν’ ’ς σην λύραν κι η ψύ μ’ να απαροθυμά, μουράτα ντο ’κ’ επήρα. 3-Τόπαι πόσα ελάσταμε, βαχούτα πόσα εφύ’αν, και κροσταλλίδα δακροπα έπεϊ εσπογγί’αν. 4-Γέλ’τα, χαράντας, τερτόπα, ’ς σ’ αχούλι μ’ δελαγμένα μανάχον εσύ κελαηδείς και λες απ’ έναν-έναν. ----------------------- 1-Λύρα μου γλυκόλαλο παιδί, πως καταλαβαίνεις και με συμπονάς, στους πόνους μου είσαι ο γιατρός, και στις νύχτες μου το φως. 2-Το ένα χέρι τραβά το δοξάρι, το άλλο πάνω στη λύρα, κι η ψυχή μου να αναπολεί , τους πόθους που δεν πήρα. 3- Μέρη πόσα γυρίσαμε, καιροί περάσαν, φύγαν και δάκρυα κρυστάλλινα κάμποσα σκουπίστηκαν. 4- Γέλια, χαρές και βάσανα, μες το μυαλό μπλεγμένα, μόνο εσύ κελαηδάς και τα λες ένα προς ένα.

-------------------------

To Almopia24.gr θεωρεί δικαίωμα του κάθε αναγνώστη να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, τονίζουμε ρητά ότι αυτό δε σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, καθώς αυτές εκφράζουν τον εκάστοτε χρήστη, σχολιαστή ή αρθρογράφο.