Η Τραγωδία με 63 νεκρούς στο Όρος Όθρυς: Μαρτυρία που συγκλονίζει
Το πολύνεκρο αεροπορικό δυστύχημα με τη συντριβή του μεταγωγικού C-130, στις 5 Φεβρουαρίου το 1991, εξακολουθεί να συγκλονίζει και να “παγώνει” την σκέψη. Ο αριθμός άλλωστε των νεκρών δεν αφήνει περιθώρια για οτιδήποτε άλλο, μιας και 63 συνολικά οικογένειες, βυθίστηκαν από την ημέρα εκείνη για πάντα στο πένθος.
Αυτό το ίδιο άχαρο πένθος που κάθε χρόνο τέτοια μέρα αισθάνονται ο δόκιμος αξιωματικός και οι πέντε σμηνίτες, που λες και ήταν θέλημα Θεού, να βγουν την τελευταία στιγμή από την λίστα επιβίβασης της μοιραίας αυτής πτήσης, από την Ελευσίνα με προορισμό τη Νέα Αγχίαλο και από εκεί στην Κρήτη.
Όπως αναφέρει 29 χρόνια μετά στο newsit.gr ο δόκιμος αξιωματικός τότε και Οικονομολόγος σήμερα κ. Ιωάννης Μπέρτος από τα Πηγάδια Καρπάθου, το συναίσθημα πάντα αυτή την ημέρα είναι ίδιο, λες και ένα εσωτερικό καμπανάκι του υπενθυμίζει τι ακριβώς συνέβη στις 5 Φεβρουαρίου “Κάθε χρόνο πάντα αυτή την ημέρα δεν βγαίνω έξω από το σπίτι μου, νιώθω συντετριμμένος, έρχονται τα γεγονότα μέσα στο μυαλό μου και παγώνω. Το απόγευμα μάλιστα θα μιλήσω και με τους υπόλοιπους πέντε που την τελευταία στιγμή μετά από θέλημα Θεού δεν ζήσαμε αυτή την τραγωδία”.
Το “θαύμα”
«Στις 5 Φεβρουαρίου 1991, που ήμουν δόκιμος Αξιωματικός στην Πολεμική Αεροπορία, είχε προγραμματιστεί μία πτήση με C130 από Ελευσίνα για Χανιά και μετά Ηράκλειο για λόγους άσκησης. Ξαφνικά, και ενώ ήμουν να πετάξω και εγώ, αλλάζει το πρόγραμμα και ο Επισμηναγός με φωνάζει και μου λέει: «Δόκιμος; πάρε, διάλεξε πέντε σμηνίτες και βγάλτους από την λίστα επιβίβασης. Εσείς δεν θα έρθετε μαζί μας». Το αεροσκάφος θα πήγαινε πρώτα στον Βόλο, από όπου είχε κανονιστεί να παραλάβουν έξι άτομα (σμηνίτες), και μετά θα έφευγαν για Χανιά και Ηράκλειο.
«Στεναχωρήθηκα πολύ, διότι μετά την άσκηση στην Κρήτη θα έφευγα για Κάρπαθο, για την ιδιαίτερη πατρίδα μου. Διάλεξα πέντε σμηνίτες με κριτήριο να είναι από παραμεθόριες περιοχές. Ωστόσο άμεσα έκανα ενέργειες να συμπεριληφθώ και εγώ στην πτήση. Μίλησα ιδιαίτερα και παρακάλεσα τον Επισμηναγό, ιπτάμενο Κυβερνήτη του C130 κ. Μπίνια Ιωάννη. Λυπημένος, όμως, είδα το αεροσκάφος να φεύγει».
«Ήταν χειμώνας και είχε πολλή κακοκαιρία (χιόνια, ομίχλη…). Ο Κυβερνήτης ήταν πολύ έμπειρος – έκανε τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα επί χρόνια αυτήν την πτήση. Όμως υπερεκτίμησε τις δυνατότητές του και επεχείρησε να ακολουθήσει έναν συντομότερο δρόμο και λόγω ομίχλης τελικά έπεσε στο όρος Όθρυς στην Εύβοια. Δυστυχώς όλα τα συνεργεία αναζήτησης του C130 αδυνατούσαν να το εντοπίσουν λόγω πυκνής ομίχλης. Το βρήκαν μετά από τέσσερις ημέρες στο σημείο πτώσης του. Συνολικά 63 νεκροί, 57 σμηνίτες και 6 μόνιμοι (Αξιωματικοί και υπαξιωματικοί). Όσοι είχαν επιζήσει μετά την πτώση βρέθηκαν καταφαγωμένοι από τα τσακάλια. Δεν έζησε κανείς.»
«Η στρατιωτική υπηρεσία μας έδωσε από ένα μήνα άδεια αναρρωτική και επισκεπτόμασταν το 251 ΓΝΑ (Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας) για ψυχολογική υποστήριξη. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, 5 Φεβρουαρίου, τηλεφωνιόμαστε εμείς οι έξι που την τελευταία στιγμή βγήκαμε από την πτήση και θυμόμαστε το θλιβερό γεγονός. Εγώ ιδιαίτερα θυμάμαι τον άγιο Πορφύριο, που δύο χρόνια πριν είχε «δει» με την χάρη τα γεγονότα αυτά»
«Όλο το βάρος της ευθύνης έπεσε στον ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας στον Βόλο κ. Ι. Τ. Όλοι οι συγγενείς των θυμάτων τον βρίζανε στα δικαστήρια. Τελικά την ημέρα που βγήκε η αθωωτική απόφαση για αυτόν, εκείνος αυτοκτόνησε. Ήταν το 64ο θύμα αυτού του δράματος».
Ρεπορτάζ: Θάνος Μακρογαμβράκης
-------------------------
To Almopia24.gr θεωρεί δικαίωμα του κάθε αναγνώστη να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, τονίζουμε ρητά ότι αυτό δε σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, καθώς αυτές εκφράζουν τον εκάστοτε χρήστη, σχολιαστή ή αρθρογράφο.
