Έρευνα: Τι πραγματικά πιστεύουν οι άνδρες για τη σεξουαλική παρενόχληση

Πολύ υψηλά επίπεδα σεξισμού εξακολουθούν να εμφανίζουν οι άνδρες προϊστάμενοι παρά τις χιλιάδες καταγγελίες των τελευταίων ετών για σεξουαλική παρενόχληση ή κακοποίηση των γυναικών στο χώρο εργασίας.
Τη στιγμή που η Ελλάδα ζει το δικό της «#MeToo» μετά τις καταγγελίες πρώτα της Σοφίας Μπεκατώρου για σεξουαλική κακοποίηση από μέλος της Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας και εσχάτως της Ζέτας Δούκα για λεκτική και σωματική βία σε βάρος της από τον Γιώργο Κιμούλη, μία νέα έρευνα έρχεται να αποδείξει ότι οι άνδρες προϊστάμενοι εξακολουθούν να εμφανίζουν πολύ υψηλά επίπεδα σεξισμού.

Πώς το #MeToo πήρε μορφή χιονοστιβάδας

Ήταν φθινόπωρο του 2017, όταν πρώτοι οι New York Times άρχισαν να κάνουν αναφορές για εκτεταμένη σεξουαλική παρενόχληση -έως και βιασμούς- από ισχυρούς άντρες της πολιτικής και της showbiz (με αφορμή την καταγγελία του μοντέλου Αμμπρά Γκουτιέρες εναντίον του παραγωγού Χάρβεϊ Γουαϊνστάιν). Κανείς δεν έπεσε απ’ τα σύννεφα διαβάζοντας τα πρωτοσέλιδα, ωστόσο, εκείνη η στιγμή αποτέλεσε κάτι σαν «σπάσιμο του σπυριού». Το φαινόμενο #MeToo πήρε μορφή χιονοστιβάδας.

Η ψυχολόγος Λιν Ατγουότερ, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον, λέει ότι εκείνη την εποχή, το μεγαλύτερο μέρος των αντιδράσεων ανάμεσα στον ανδρικό πληθυσμό παρομοίαζε το φαινόμενο #MeToo σαν ένα νέο κύμα ακραίων φεμινιστικών προκλήσεων. «Αλλά δεν ήταν καθόλου έτσι. Μέσα σε μόλις 24 ώρες μετά την καταγγελία της Γκουτιέρες, 12 εκατομμύρια γυναίκες από κάθε γωνιά του πλανήτη, κοινοποίησαν δικά τους περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης από ισχυρά αρσενικά της βιομηχανίας του κινηματογράφου, του χώρου της μόδας, της πολιτικής σκηνής, της εκπαίδευσης, των επιχειρήσεων, των ΜΜΕ, ακόμη και της εκκλησίας. Το κύμα έγινε τσουνάμι, με κάθε γυναίκα να φοβάται ακόμη τον άνδρα της διπλανής πόρτας».

Τα σοκαριστικά ευρήματα της έρευνας: Το 63% των γυναικών έχει υπάρξει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας

Στις αρχές του 2018, η επιστημονική ομάδα της Ατγουότερ ξεκίνησε μια μελέτη για να προσδιορίσει εάν οι φόβοι των γυναικών ήταν βάσιμοι. Δημιούργησαν δύο ομάδες ανδρών και γυναικών, που δούλευαν σε ένα ευρύ φάσμα της βιομηχανίας της μόδας, της ομορφιάς και του κινηματογράφου, προσπαθώντας να αξιολογήσουν αν οι γυναίκες και οι άνδρες αντιλαμβάνονται διαφορετικά τι συνιστά την σεξουαλική παρενόχληση. Πήραν αυτήν την πρωτοβουλία επειδή οι άνδρες που κατηγορούνται για σεξουαλική παρενόχληση συχνά ισχυρίζονται ότι δεν καταλάβαιναν πώς μπορεί να αντιλαμβάνονταν τα θύματα τη συμπεριφορά τους, ενώ οι γυναίκες που καταγγέλλουν σεξουαλική παρενόχληση χαρακτηρίζονται συχνά ως «υπερ-ευαίσθητες».

Η έρευνα περιελάμβανε 19 συμπεριφορές – όπως για παράδειγμα, το να συνεχίσει ο προϊστάμενος να ζητάει από μία υφιστάμενή του να βγουν έξω ενώ έχει ήδη αρνηθεί, να στέλνει email με σεξουαλικά αστεία ή να σχολιάζει την εμφάνισή της - και έθετε το ερώτημα αν αυτές οι συμπεριφορές ισοδυναμούν με σεξουαλική παρενόχληση. Σε μεγάλο βαθμό τα δύο φύλα συμφώνησαν και στα τρία σημεία που διαφωνούσαν, οι άνδρες χαρακτήριζαν πιο εύκολα από τις γυναίκες μία συμπεριφορά του ως παρενόχληση.

«Οι περισσότεροι άνδρες γνωρίζουν τι είναι η σεξουαλική παρενόχληση και οι περισσότερες γυναίκες ξέρουν τι είναι», λέει η Ατγουότερ. «Η ιδέα ότι οι άνδρες δεν γνωρίζουν ότι η συμπεριφορά τους είναι κακή και ότι οι γυναίκες “μεγαλοποιούν” τα πράγματα είναι σε μεγάλο βαθμό αναληθής» τονίζει. Το αποτέλεσμα έδειξε ότι το 63% των γυναικών ανέφεραν ήπια ή βίαια περιστατικά -με το 33% να το βιώνουν ακόμη και όταν ήταν παντρεμένες. 5% των ερωτηθέντων ανδρών παραδέχτηκαν ότι παρενόχλησαν με κάποιο τρόπο μια συνάδελφο και ένα άλλο 20% αναφέρει ότι ίσως το έκαναν, χωρίς όμως να γνωρίζουν το «οικογενειακό» ιστορικό των γυναικών, οι οποίες κατήγγειλαν εκ των υστέρων ενδεχόμενη ακατάλληλη συμπεριφορά.

Μεταμελέτη του 2019 με τίτλο «Κοιτάζοντας μπροστά: Πώς ό,τι ξέρουμε σήμερα για τη σεξουαλική παρενόχληση μας ενημερώνει για το μέλλον», η οποία δημοσιεύθηκε στο Harvard Business Review, απέδειξε ότι η αντίδραση των ανδρών στο κίνημα #Metoo ήταν ακόμη χειρότερη από την αναμενόμενη.

• 16% των ανδρών προϊσταμένων απέφευγαν να προσλαμβάνουν γυναίκες, σε αντίθεση με το 11% των γυναικών που κατείχαν αντίστοιχα επιτελικά πόστα.
• 15% και από τα δυο φύλα, επέλεγαν γυναίκες οι οποίες θα ασχολούνταν με δημόσιες σχέσεις σε τομείς που θα είχαν μεγαλύτερη επαφή με άνδρες πελάτες.
• 30% των ανδρών που είχαν κατά κάποιο τρόπο παρενοχλήσει γυναίκες υπαλλήλους έριχναν το φταίξιμο στις ίδιες, με το 43% των γυναικών υφισταμένων να δηλώνουν το αντίθετο.
• 22% των ανδρών εργοδοτών απέκλειαν γυναίκες υπαλλήλους από τις σημαντικές αποφάσεις ανάπτυξης μιας επιχείρησης, σε αντίθεση με το 43% των γυναικών αφεντικών, που τις προτιμούσαν.
• Τέλος, 41% των ανδρών -ανεξαρτήτως της θέσης τους σε μια εταιρεία-, προτιμούσαν μια διαπροσωπική επαγγελματική επαφή με γυναίκα χωρίς παρουσία τρίτων. 57% των γυναικών, διαφωνούσε με αυτό.

«Μετά το φαινόμενο #MeToo, κάθε άνδρας σε θέση ισχύος έπρεπε να προσέχει καλά τα νώτα του. Πόσο μάλλον, εάν ήταν σε πόστα που είχαν να κάνουν με τα media, τον κινηματογράφο και τη show biz γενικότερα», λέει η Ατγουότερ.

Όσο κι αν τα δεδομένα δείχνουν ότι οι άνδρες προϊστάμενοι εμφανίζουν υψηλά επίπεδα σεξισμού -τα οποία πιθανώς μπορούν να οδηγήσουν σε ακραίες αρνητικές συμπεριφορές προς τις γυναίκες υφισταμένες-, η ύπαρξη του #MeToo δεν αφήνει πολλά περιθώρια δικαιολογίας σε νομικό επίπεδο», τονίζει η Ατγουότερ.

Πηγή: Harvard Business Review

-------------------------

To Almopia24.gr θεωρεί δικαίωμα του κάθε αναγνώστη να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, τονίζουμε ρητά ότι αυτό δε σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, καθώς αυτές εκφράζουν τον εκάστοτε χρήστη, σχολιαστή ή αρθρογράφο.