Τελευταία Νέα:

Σχολικός εκφοβισμός -Τι κάνεις όταν έχουν βάλει το παιδί σου στο μάτι;



Ο σχολικός εκφοβισμός είναι ιδιαίτερα διαδεδομένος στη σχολική κοινότητα και δυστυχώς, σημείο των καιρών μας.
Ο σχολικός εκφοβισμός είναι μια παθογένεια, μια αρρώστια της εποχής που αναφέρεται στην ευαίσθητη περίοδο του σχολείου. Γι’ αυτό και έχει τις ρίζες του τόσο στην παιδική και οικογενειακή ζωή του παιδιού, όσο και στο σχολικό περιβάλλον και στην κοινωνία.

Τα παιδιά, όταν πηγαίνουν στο σχολείο έχουν διαμορφώσει ήδη τη δομή του χαρακτήρα τους από την οικογένεια μέσα από την αγωγή και από τις αρχές και τις αξίες που έχει μεταφέρει στο παιδί, μέσω της διαπαιδαγώγησης και της ρύθμισης της συμπεριφοράς. Για να επιτευχθεί όμως αυτό, χρειάζεται οι γονείς να είναι συνειδητοποιημένοι στο ποιο έργο επιτελούν: χαράζουν το δρόμο του παιδιού τους και δημιουργούν ένα μελλοντικό πολίτη.

Έτσι, στα πλαίσια του εκφοβισμού, υπάρχει το ενδεχόμενο το παιδί μας να έχει το ρόλο του θύτη ή του θύματος. Και στις δυο περιπτώσεις χρειάζεται η άμεση παρέμβαση των γονέων. Χρειάζεται βέβαια και η προληπτική διαπαιδαγώγηση των παιδιών από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους.

Είναι αλήθεια πως ο καθένας από μας εκδηλώνει στοιχεία του χαρακτήρα μας μόνο σε σχέση με τους άλλους. Λαμβάνουμε το ερέθισμα ή την πρόκληση από τον άλλον και είναι ευθύνη μας να εκδηλώσουμε το χαρακτήρα μας με θετικό η αρνητικό τρόπο ή σωστό ή λάθος…

Τα περιστατικά εκφοβισμού διαδραματίζονται συνήθως από δυο άτομα ή και από μια ομάδα που συνήθως παρακολουθεί. Όπως και να έχει ο δράστης συνήθως «επιλέγει» ένα συγκεκριμένο προφίλ παιδιού.

Ποιο προφίλ παιδιού επιλέγει ο δράστης;
  • Ο δράστης επιλέγει πιθανό θύμα που δείχνει αδύναμο να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Αυτό το παιδί μπορεί να έχει τα χαρακτηριστικά ενός καλλιεργημένου, ευγενικού παιδιού που κατά τη γνώμη του δράστη είναι μαλθακός…
  • Ο εκφοβισμός ξεκινά συνήθως με κακόβουλα σχόλια και στη συνέχεια μπορεί να φτάσει μέχρι και χειροδικία
  • Όταν το θύμα είναι παθητικό στις προκλήσεις
  • Όταν το θύμα εκδηλώνει φόβο και ανασφάλεια
  • Όταν ο δράστης επιβραβεύεται από τους συνομηλίκους του

Όλα αλλάζουν, αν το παιδί που είναι θύμα εκφοβισμού αντιδράσει ή ζητήσει βοήθεια από τους γονείς και από τους καθηγητές του.

Πώς αντιλαμβανόμαστε ότι το έφηβο παιδί μας μπορεί να έχει πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού;
  • Σκισμένα ή βρόμικα ρούχα
  • Μώλωπες
  • Απώλεια βιβλίων και αντικειμένων
  • Διαταραχές στη συμπεριφορά, στον ύπνο, στην όρεξη, στο διάβασμα
  • Μείωση της επίδοσης στο σχολείο
  • Απομόνωση από τους φίλους αλλά και από την οικογένεια
  • Σωματικά συμπτώματα όπως πονοκέφαλοι, στομαχόπονοι
  • Έκδηλη ανησυχία κατά τη διάρκεια της μέρας
  • Μελαγχολία

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί μας προληπτικά;
  • Μαθαίνουμε στο παιδί μας ότι η επιθετικότητα δεν είναι δείγμα δύναμης και εξουσίας.
  • Δεν παίρνει το έφηβο παιδί μας ποτέ το ρόλο του θύματος. Θύμα μπορεί να θέλει κάποιος να με κάνει, αυτό δε σημαίνει ότι εγώ θα πάρω αυτό το ρόλο!
  • Μαθαίνουμε στο έφηβο παιδί μας να σκέφτεται ότι σε καμία περίπτωση δε θα γίνει θύμα κανενός.
  • Του μαθαίνουμε ότι δεν πρέπει σε μία περίπτωση να αισθάνεται ενοχές, όταν κάποιος προσπαθεί να το βλάψει. Ο δράστης επιδιώκει να δημιουργήσει ενοχές για να πέσουν οι άμυνες του θύματος.
  • Του μαθαίνουμε να είναι πολύ υπεύθυνο απέναντι στον εαυτό του, να ξέρει να ζητάει βοήθεια από τους γονείς ή από τους καθηγητές του.

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε το έφηβο παιδί μου, όταν αντιλαμβάνομαι ότι «το έχουν βάλει στο μάτι»;

  • Συζητάμε μαζί του κι άλλα περιστατικά και ζητάμε να πει τη γνώμη του για το δράστη και το θύμα. Τον παροτρύνουμε να προτείνει λύσεις ως εξωτερικός παρατηρητής, για το πώς μπορεί ν’ αντιμετωπίσει το θύμα τον εκφοβισμό.
  • Τον συμβουλεύουμε να αγνοήσει όσα λέει ο δράστης , να πει αποφασιστικά «όχι!» και να γυρίσει με σταθερό βήμα να φύγει.
  • Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να δείξει το φόβο και την ανησυχία του. Δεν πρέπει να δείξει τα πραγματικά του συναισθήματα αλλά ψυχραιμία! Έχει αποδειχθεί από έρευνες πως ο δράστης συνήθως βαριέται και φεύγει.
  • Δεν αντεπιτίθεται, γιατί συνήθως οι δράστες είναι πιο σωματώδεις, αλλά τους αποφεύγει, γιατί υπάρχει κίνδυνος να κατηγορηθεί για επίθεση. Αν ζητούν χρήματα, τα δίνει, αλλά δε δίνει τον εαυτό του! Όσο αποφασισμένος είναι τόσο γρήγορα θα το καταλάβουν.
  • Να φροντίζει να είναι με παρέα.
  • Να έχουμε δημιουργήσει από πριν ένα κλίμα εμπιστοσύνης με τον έφηβό μας ώστε να απευθυνθεί άμεσα σε μας.

Πώς μπορώ να εκπαιδεύσω το παιδί μου;

  • Μπορώ να βρίσκω την ευκαιρία στο καθημερινό μου λεξιλόγιο να χρησιμοποιώ κάποια «συνθήματα»
  • «Οι μόνοι που αξίζουν το χαμόγελό σου είναι αυτοί που στο δημιουργούν!»
  • «Πάλεψε το φόβο σου! Μην τον φοβάσαι!»
  • «Πάρε θέση, δώσε λύση!»
  • «Δεν παρασύρομαι από την ομάδα σε παραβατικές λύσεις!»
  • «Δεν κάνω αυτά που θέλω να μην μου κάνουν»
  • «Προσπερνώ τη δυσκολία, αλλά δεν ξεχνώ ποτέ τι μου δίδαξε»
  • «Αντιδρούμε υπεύθυνα»
  • «Είμαι εδώ για σένα!»

Τίποτα δεν αντιμετωπίζεται χωρίς πρόληψη. Εμείς οι γονείς οφείλουμε να είμαστε ένα βήμα μπροστά και να προλαμβάνουμε τις καταστάσεις. Εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας να έχουν ενσυναίσθηση, ήθος, αυτογνωσία και αυτοπεποίθηση! Βέβαια, για να πετύχουμε αυτό είναι ανάγκη να έχουμε εμείς τα παραπάνω. Χρειάζεται πρώτα εμείς να έχουμε μπει στη διαδικασία της αυτογνωσίας ώστε να μπορούμε να διδάξουμε το έφηβο παιδί μας να γνωρίσει τον εαυτό του και να ξέρει να αντιστέκεται ή να ζητάει βοήθεια σε κάθε είδους πρόκληση.

Γιατί σύμφωνα με τον Μαντέλα «Η Εκπαίδευση είναι το πιο ισχυρό όπλο που μπορείς να χρησιμοποιήσεις, για να αλλάξεις τον κόσμο»…και φυσικά να βοηθήσεις το έφηβο παιδί σου!


Κλεονίκη Πανταζή
efiveia.gr















-------------------------
To Almopia24.gr θεωρεί δικαίωμα του κάθε αναγνώστη να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, τονίζουμε ρητά ότι αυτό δε σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, καθώς αυτές εκφράζουν τον εκάστοτε χρήστη, σχολιαστή ή αρθρογράφο.